به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

آخرین زندانی طالبان از زندان گوانتانامو آزاد شد

تاریخ انتشار: ۲۸ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۴۶۳۶۱

«حاجی بشیر نورزی» از افراد نزدیک به «ملا محمد عمر» بنیانگذار و رهبر سابق طالبان و از تأمین کنندگان مالی این گروه پس از آزادی از زندان گوانتانامو به کابل بازگشت.

نورزی که آخرین زندانی افغان زندان گوانتانامو بود سال ۲۰۰۵ میلادی به اتهام قاچاق مواد مخدر توسط پلیس آمریکا در نیویورک دستگیر و به حبس ابد محکوم شده بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

منابع نزدیک به طالبان می‌گویند نورزی به ازای آزادی یک تبعه آمریکا توسط طالبان از زندان آزاد شده است اما درباره هویت شهروند آمریکایی چیزی نگفته‌اند.

طالبان تاکنون به طور رسمی این موضوع را تأیید نکرده است اما دولت آمریکا بارها خواستار آزادی «مارک فرریکس» کهنه سرباز آمریکایی توسط طالبان شده بود.

گفتنی است حاجی بشیر نورزی یکی از بزرگترین صرافان در جنوب افغانستان بود که در دوران حاکمیت طالبان شبکه بزرگی را برای تبادل ارز و انجام حواله‌های ارزی ایجاد کرده بود.

نوروزی همچنین از فرماندهان سابق جهادی بود که به دلیل رابطه با ملا محمد عمر رهبر و بنیانگذار طالبان نیز شهرت یافته و از حامیان مالی طالبان در دوران حاکمیت این گروه بر افغانستان محسوب می‌شد.

نورزی در زمان حمله آمریکا به افغانستان و سرنگونی طالبان در پاکستان به‌سر می‌برد اما پس از تشکیل دولت جدید در افغانستان به شهرستان مرزی «اسپین‌ بولدک» بازگشت و با تیم نیروهای ویژه آمریکایی وارد مذاکره شد.

نوروزی پس از یک هفته بازداشت و معامله با نیروهای ویژه آمریکایی آزاد شد و بیش از ۱۵ کامیون تسلیحات سنگین از جمله ۴۰۰ فروند موشک‌های دوش پرتاب پدافندی را به نیروهای آمریکایی تحویل داد.

نورزی در سال ۲۰۰۵ میلادی پس از اخذ تضمین از سوی مأمور اطلاعاتی سازمان سیا حاضر شد به آمریکا برود اما پس از چند روز اقامت در نیویورک از سوی پلیس این کشور بازداشت شد و سپس به اتهام قاچاق مواد مخدر به حبس ابد محکوم شد.

باشگاه خبرنگاران جوان افغانستان افغانستان

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: گوانتانامو بشیر نوروزی طالبان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۴۶۳۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نور محبوسی که خاموش نشد

هر چند تقویم‌ها را ساخته‌اند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خط‌کشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانه‌ها به ما کمک می‌کند سری به روایت‌های به‌جامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرت‌ها و یادآوری‌هایی با خود دارند. در این میان می‌توان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمان‌ها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشته‌هایی، برخی از این یادآوری‌ها و ذکرها را بیاوریم.

مناسبت‌های ماه شوال را که مرور می‌کنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آن‌طور که شنیده‌ایم و می‌دانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسله‌ای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومت‌دارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایت‌های تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بی‌سابقه مردم به آن‌ حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی‌ بودن امام(ع) گزارش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندان‌هایی مخوف و سیاهچال‌ها می‌پرداختند که در زیارت‌نامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، ‌هارون گاهی برای تفریح به پشت‌بامی می‌رفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن‌ را داخل زندان می‌بینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده می‌رود. ‌هارون گفت: او از راهبان بنی‌هاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سخت‌گیری می‌کنی؟ ‌هارون گفت: چاره‌ای نیست!

نخستین‌بار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذی‌الحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم به‏حدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل می‌کردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوه‌هایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راه‌های مختلف مسیر خود را تغییر دهند و  به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بی‌خبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاست‌هایی که نشان‌دهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.

زهره هاشمی